bella italia

Deze keer een verhaaltje uit het zonnige Venetie!
We gingen vanuit Petrcane weg met aardig weer, maar eenmaal in het binnenland was het rond de 15 graden. We waren al begin van de middag in ons hotel bij Plitvice, tenminste dat dachten we. Bleek de naam op de lijst helemaal niet ons hotel te zijn...was al de 3e fout in 4 hotels, echt slordig! Gelukkig was het personeel erg vriendelijk om even rond te bellen en we moesten nog 15 km verderop zijn, een leuk klein hotel gelukkig!
Na het inchecken en omkleden (trui en jas nodig) gingen we alsnog naar het nationale park. Bij de ingang even een hotdog of een cheeseburger (kaas krijg je er los bij) gegeten. Die middag deden we de wandeling van zo'n 2 uur bij de bovenste meren. Wij deden er uiteindelijk ruim 3 uur over en dan liepen we voor ons doen best door, want het grootste gedeelte regende of miezerde het. De reisgids had het over een romantische wandeling, nou Frank heeft de laatste 10 minuten de plu boven mijn hoofd gehouden maar verder viel het wel tegen. Wel vonden we het prachtig dus veel foto's gemaakt (met druppels op de lens). Eind van de middag waren we wel moe en de jas was ook niet compleet waterdicht, maar het was zeker de moeite waard.

De volgende ochtend kregen we eerst ontbijt met een mega-omelet, dus we konden de volgende wandeling gemakkelijk aan. We gingen nu voor de onderste meren: libelles en vlinders werden ons beloofd door de reisgids. Die hebben we niet gezien. Wel veel meer mensen dan de vorige dag, maar het was nu ook droog! De kleuren kwamen veel beter uit! De combinatie meer, watervallen, grotten en mooi groen was erg bijzonder. Na 2 uur kwamen we bij het rustpunt uit en dus tijd voor een cheeseburger. Daarna de terugweg bovenlangs en dat was een super uitzicht!! Wel nog op mijn lazer gekregen van een duitser omdat ik meer dan 20 seconden over een foto deed omdat er een meisje voor de waterval stond (unglaublich!!) en ook opeens veel meer Japanners (met plu). Maar wat was het mooi!!

s Middags naar Zagreb gereden. Het binnenland heeft duidelijk nog onder de gevolgen van de oorlog te leiden, maar de wederopbouw gaat snel. Uberhaupt was in Kroatie alles prima geregeld hoor: schoon, goede wegen, lekker eten. De reizigers die we al de hele 10 dagen achtervolgen waren ook in dit hotel maar vanaf woensdagochtend gingen onze wegen uit elkaar: wij naar Venetie en zij naar weetikveel.

Onderweg weer een vignet erbij geplakt voor Slovenie en in Italie de tolpoortjes ook weer gehad. In Mestre had ik een leuk hotelletje geboekt en dat is echt leuk. Kleine kamer maar prima, lekker ontbijt en vriendelijke mensen. Het is 5 minuten lopen naar de trein en als je de biljetautomaten eenmaal door hebt ben je in een kwartier in Venetie.

Daar hebben we in 1 middag alle straatjes gezien, tenminste volgens mijn voeten wel! En natuurlijk dure biertjes gedronken. Frank liet zich van zijn romantische kant zien door een gondelvaart voor te stellen (of hij wilde zo onder het voetbal uitkomen). En hoewel prijzig, vond ik t wel superleuk! We gingen tegen zes uur en dus geen filevaren meer maar lekker relaxed om je heen kijken. Uiteindelijk ging Frank nog op zijn knieen maar dat was om een foto te maken ;-).
Na de gondel gingen we hard op zoek naar een tv voor de 2e helft en uiteindelijk bij een Ierse pub er 1 gevonden (dacht dat heel Italie voetbal keek...). In opperbeste stemming daarna pizza gegeten!
De nachtfotografie viel een beetje in het water want toen we eindelijk het statief gingen gebruiken (hele dag meegesleept) barstte er opeens een bui los! Daar hadden we geen rekening mee gehouden. In t donker en in de regen het station uiteindelijk gevonden en om 11 uur bij het hotel.

Vandaag een relaxed dagje met de waterbus naar het eiland Burano met allemaal gekleurde huizen. Erg mooi! Daarna toch weer veel gelopen maar wel vroeg bij het hotel. Dus nu een avondje kaas en wijn...en voorbereiding voor de dolomieten want daar gaan we morgen naar toe: 2,5 dag en dan maar huis!