Me and my little pony deel 2

keyboard was kapot...sorry. Ik ga gewoon verder, zo is het leven hier tenslotte.
Hluwhluwe is veel groener en weidser opgezet. De neushoorn die we vanaf de snelweg zagen was dus super dichtbij en goed zichtbaar. Nu was het enige probleem dat je op de snelweg niet mocht stoppen, maar dat deden we toch, maar achteruit wilde de chauffeur echt niet...dus maar even wachten op een betere mogelijkheid. En even later stonden er 3 neushoorns vlakbij! Beetje zenuwachtig waren ze, en dat werder wij natuurlijk ook als ze dichterbij kwamen. Maar gelukkig kwam het niet tot een clash. Bij de camping aangekomen bleek dat je niet met de tent mocht kamperen, want de dieren konden het terrein op. En dus hadden we luxe huisjes. Na 5 minuten was de stroom uitgevallen, maar dat werd na een uur gerepareerd. Ondertussen gingen wij op de veranda eten in het donker. Eerst dachten we nog dat iemand een grapje maakte over een hyena dichtbij, maar toen we met de lichtjes gingen schijnen kwamen er overal oogjes te voorschijn...en ze werder steeds nieuwsgieriger naar het eten en dus steeds dichterbij. Op zich niet erg, maar we moesten nog naar onze eigen huisjes teruglopen in het donker en dat was zo'n 300 meter. Onder de instructie om veel lawaai te maken heb ik me in het midden van de groep laten meevoeren, de veiligste plek die er is!! Beetje spannende aangelegenheid natuurlijk!
De volgende morgen gingen we weer weg, maar niet voordat we uitgebreid een troep leeuwen van dichtbij hadden aanschouwt. Iets verderop hebben we dan ontbeten. Beetje raar dat je in Kruger niet je truck uit mag en hier dus gewoon mag picknicken. Gelukkig voor ons waren de leeuwen van even verderop niet hongerig genoeg en dus hebben we ze niet gezien op dat moment! Deze reisdag heb ik een deel voorin de truck doorgebracht. Dat breekt een beetje je dag en natuurlijk veel gelachen met de reisleidster en de chauffeur. Na een lange tijd kwamen we in Durban bij een groot winkelcentrum. Het internetcafe met 20 computers had helaas maar 1 werkende en daar stond een rij voor. Geen tijd om te wachten dus snel weer verder. Om 4 uur kwamen we bij onze luxe camping aan. Gewoon douches met super warm water. Lekker rustig aangedaan, wasje gedaan. 's Avonds nog de tent uitgekomen voor een foto van de bosbrand iets verderop. Altijd leuk in je pyjama...
De volgende dag hebben we een heerlijke wandeling naar een waterval gemaakt in de Drakensbergen. Gewoon goed te doen en vervolgens bij een idyllisch meertje geluncht. Het lven kan ook best simpel leuk zijn!
De dag erna stonden we weer eens om 5.15 uur op voor een rit door de Drakensbergen. Geweldig als je het 1e pianoconcert van Tsjaikovski op je mp3 speler hebt tussen al die machtig mooie natuur! Na wat slaapjes in de truck kwam ik weer een internetcafe tegen. Deze was echter helemaal gesloten, terwijl ik er 10 minuten voor om had gelopen!!!
We zijn vervolgens Lesotho binnen gereden. Dat is echt een super land! Wat een prachtige natuur en aardige mensen zeg! Omdat we vrij laat aankwamen hebben we deze dag slechts 2 uur op een pony doorgebracht. Toen ik de kudde pony's zag staan, dacht ik dat die niet voor ons waren. Ik dacht bij pony aan zo'n shetland geval, maar een gewone pony blijkt een paard te zijn, vreselijk groot voor mijn idee dus! Eerst maar eens op een witte, die wilde niet zo hard. Bij de stop tussendoor was ik net een beetje vertrouwd geraakt, maar door een wissel moest ik daarna op een pony van een van de begeleiders. Een grotere bruine, die gewoon meer voorop wilde lopen. Super beestje. Na afloop was ik natuurlijk enorm trots op mezelf dat ik dit zo maar durfde en dus besloot ik de volgende dag mee te gaan met de 6 uur durende tocht. Weer op een ander paard, deze keer een echte zwarte. Deze tocht was echt geweldig: je komt op plekken waar je anders niet komt en de paadjes en richels waar zo'n paard over loopt durf ik alleen niet aan...wel even spannend toen rechts een ravijn en links een struik was, toen koos het paard voor de struik en raakte ik mijn pet even kwijt. Gelukkig nam een begeleider de moeite om af te stappen...want dat durfde ik niet. De rest van de tocht bleef het op en af gaan, adrenaline gierde door mijn lichaam. Maar ook bij ervaren paardrijders was af en toe een hartklopping!! Maar er waren ook relaxete stukken: lekker op een paadje door de rivier met allemaal gele irissen om je heen, wat wil een mens nog meer??? Pas toen mijn zadel af en toe los ging zitten en ik het zelf door de zon ook niet meer helder zag, vond ik het minder leuk worden. Met 2 dextro's in de mond en de lunch in het vooruitzicht toch maar doorgegaan. Bij het afstappen voor de lunch zaten mijn knieen helemaal vast, dus strompelend naar een steen gelopen (altijd leuk dat iemand een film camera bij zich heeft)...na de ponytrek was iedereen helemaal op, maar een biertje doet wonderen en na een uurtje rust en een douche kon ik mij weer genoeg bewegen voor een villagewalk door een dorpje en daarna een zanggroep. Al met al een super vermoeiende dag maar tot nu toe hoogtepunt van de reis!!
Op dit moment zitten we weer in zuid-afrika, in hogsback. Nadat we droog de tenten hebben opgezet, begon het te regenen en gisteravond op mijn teva-ecco's door de regenplassen mijn tent geinspecteerd (natuurlijk eerst de pijpen van mijn afritsbroek en de trui uitgedaan): beetje lekkage maar toen we uiteindelijk in de slaapzakken lagen was het allemaal prima. Vandaag een mooie wandeling van 3 uur gemaakt (deze keer geen swazi-uurtjes), best glibberig dat klimmen en dalen na een regenbui, maar ook wel lekker bewegen, want de reisdagen zijn soms best lang. Nu doen we de rest van de dag niets meer, beetje rustig aan en dan morgen een lange reisdag naar Tsitsikamma.
Nou het was een superlang verhaal, sorry voor dat, maar er gebeurt ook veel te veel!! Zonder mijn dagelijkse aantekeningen was ik al weer veel vergeten, dus het schrift is super nodig!
Groetjes!