Pech op de grote oceaan
Door: Hilde
Blijf op de hoogte en volg Hilde
19 September 2011 | Peru, Nazca
Hoi allemaal,
ik zit hier in een hacienda in Nazca, Peru. Het is hier ruim 25 graden, ik weet het niet precies, maar weeronline zat er dus beter bij dan Weather.com...Nu dus een verhaal over de afgelopen 3 dagen. Tot zover heb ik nog geen bedrag gezien, dus misschien is het zelfs gratis...
Wel, zaterdagochtend was het natuurlijk weer ouderwets vroeg. Maarten heeft me heelhuids afgeleverd bij Schiphol. De lijn voor de bagage inlevering was er niet en toen hij eindelijk zover was, was hij net zo groot als de line voor de checkup. Ik bedoel de rij trouwens, als ik veel engels praat weet ik sommige woorden niet meer in het Nederlands. Goed gevlogen naar Madrid, geen enkel drankje aangeboden, dat was wel slecht. In Madrid geluncht en daarna weer met Iberia naar Lima. Een superlange vlucht zonder een eigen entertainment scherm, dus ik had geen idee waar we waren. Nou ja, ik zag de hele tijd oceaan dus ik wist het wel ongeveer. Maar 12 uur vliegen is toch wel echt heel lang hoor. 1 film gekeken op een scherm ver weg maar ik kon het niet heel goed zien want ik heb mijn bril niet bij me. Wel had ik het idee dat het een behoorlijk slechte film was, the Beaver. Eten en drinken was behoorlijk, maar er zat soms wel 5 uur tussen. Dus veel geslapen en verder niet veel gedaan. beetje gekletst met een Peruaanse vrouw naast me die bijna geen Engels kon ook al gaf ze geschiedenis aan de universiteit. Mijn Spaans is nog steeds ook niet goed trouwens.
In Peru ging de landing prima. De douane gin ook snel. Ik had gelukkig Marian mijn kamergenote al gevonden want ik was vergeten het custom formulier in te vullen dus toen mocht ik op haar formulier mijn bagage toch meenemen. Uiteraard wel door de scan enzo. Onze reisbegeleidster Daniela stond klaar met een bordje en de groep was snel bij elkaar. Na 1 dag ken ik alle namen, goed he. Natuurlijk meteen soles gepind, maar ik had de koers van bolivia in mijn hoofd dus de eerste dag dat ik heel goedkoop geleefd had. Nu ik weet wat de goede koers is, is het nog niet duur hoor. Uiteindelijk lagen we om kwart over 9 plaatselijke tijd in bed en meteen geslapen. Wel gehorig want er was een open raam naar het trappenhuis en niet iedereen lag zo vroeg in bed als onze groep.
Volgende ochtend om 5 uur opstaan...je zou zeggen belachelijk, maar door de jetlag was het eigenlijk wel aangenaam. Ik had toch 8 uur in bed gelegen en was ook wel wakker. Eerst maar eens naar de supermarkt en daarna 4 uur saai rijden naar de Ballestos eilanden. Het was nogal grijs weer en de woestijn was een beetje saai. Maar vlak voor we aankwamen klaarde het op en werd het heerlijk. Beetje te zonnig, maar ik probeer schaduw aan te houden. De boottocht over de oceaan was heerlijk. We gingen lekker hard en bonsten goed op de golven. Wel de camera goed bedekt houden voor de spetters. En een vest voor de harde wind en de muts hiervan om mijn pet niet te laten afwaaien...je moet er behoorlijk over nadenken he. Terwijl we nog aan het varen waren kwam er langszij een zeerob bovenwater en het leek net of hij hallo kwam zeggen met 1 poot. Dat was eigenlijk het leukste omdat het zo spontaan was. De eilanden zelf waren prachtig, met veel gaten in de rotsen en dan blauwe zee...echt super. Verder vooral veel vogels, een pinguin en een aantal zeerobben gezien. Helaas kwam ik er vandaag achter dat mijn camera nog op handmatig scherpstellen stond, dus ik weet niet of het allemaal gelukt is. Maar er zitten vast goede plaatsjes bij. Er waren ook nog mensen aan het werk om de guano, dit is vogelpoep, bij elkaar te schrapen. Dat was geluk want dat mag maar 1 x in de 3 jaar of zo. Toen viel opeens de boot stil...de motor was afgeslagen en het lukte niet om hem weer meteen aan de praat te houden. Iedereen natuurlijk wat zenuwachtig, want dan dobber je in de grote oceaan rond. Maar gelukkig was het na 5 minuten opgelost en konden we verder. Terug weer super hard, het mocht van mij nog langer duren hoor!
Daarna zijn we naar een oase post geweest tussen zand duinen. Natuurlijk gingen ook een aantal mensen die zandduin op maar ik vond het wel best. Ik wist nog hoeveel moeite dat in Namibie had gekost en een terrasje met een biertje in de schaduw was meer aan mij besteed. En ik had hoofdpijn dus ook beter om me niet te veel in te spannen.
De weg naar het hotel was ook lachen. Bij een rotonde was een weg afgesloten, dus we gingen een andere afslag. Kwamen we dus in een slechte wijk waar iedereen ons aankeek. Wij weer keren en weer terug naar de rotonde...was de weg weer open...er bleek een voetbalwedstrijd te zijn en het stadion lag aan deze weg. Ook zagen we een jongeman jongleren voor het rode stoplicht. Rare plek om entertainment te verzorgen.
Het hotel was fantastisch. Marian en ik kregen 2 sleutels met een A en een B erop. Bleken we 1 voordeur en 1 badkamer te hebben en 1 hal, maar allebei een aparte slaapkamer. Ik had 3 bedden tot mijn beschikking!! We hebben in het stadje gegeten, eerst felgroene asperge soep, heerlijk en daarna spaghetti pesto, maar daar kon ik niet veel van op. Wel erg gezellig om met de groep te relaxen aan een tafel want in de bus komt het er niet zo van. We hebben ruimte genoeg in de bus en ik zit dus heerlijk alleen, maar dat betekent ook dat je niet zo veel te praten hebt. Maar de bus was voor 2 dagen, afwachten wat we daarna weer krijgen.
Heerlijk geslapen. Vanochtend om half 7 wakker en in het hotel ontbeten maar dat waren maar 2 broodjes en oploskoffie. De sappen zijn hier trouwens heerlijk, al verse sinaasappel en ananas sap gehad. Zometeen hier papajasap drinken...Na een supermooie rit door de woestijn bergen kwamen aan bij Nazca. Eerst moesten we inchecken en nog extra betalen, dat moet hier bij alles, een soort belasting. Ik snap niet waarom ze dat niet meteen doorberekenen. Daarna mocht ik in de 1e vlucht van onze groep met nog 4 anderen. Eerst nog drie kwartier in de gate'ruimte gewacht, beetje onzinnig en toen gevlogen. Het was bijzonder enerverend. Het landschap was super, de nazca lijnen soms niet zo goed te zien omdat er heel veel lijnen waren en ook weinig contrast. En bovenal was het een geslinger van je welste, dus een beetje misselijk. We hadden al niets meer gegeten sinds het ontbijt om te voorkomen dat ging spugen, dat is ook niet gebeurd, maar ik was wel blij dat de laatste 5 minuten rechtuit was. 2 van mijn reisgenoten zijn echt ziek geworden van de misselijkheid maar ze hebben niet overgegeven. Het was echt super om te vliegen in zo´n toestelletje.
Nu zit ik in een hotel in een hacienda, dat is een soort ommuurde gelegenheid. Met dus gratis internet en een zwembad. Ik ga nu dus stoppen want ik kan hier wel even lekker relaxen. Ik wilde ook nog een was draaien maar er zit geen stop bij de wasbak, dus ik weet niet zo goed hoe het moet. Misschien dat ik zo nog even de prullenbak ervoor gebruik. Het is hier zo warm in de zon dat het vast snel droog is. Wel al vroeg donker dus voor die tijd moet ik het zwembad nog even ingedoken zijn...
Nou, morgen gaan we naar een kerkhof met botten en morgenavond gaan we met de nachtbus. Dat schijnt best comfortabel te zijn, want de stoelen kunnen in 180 graden. We zullen zien. Voorlopig kijk ik mijn ogen uit met het landschap, leer ik de groep wat beter kennen en vermaak ik me nog prima.
Groetjes!
ik zit hier in een hacienda in Nazca, Peru. Het is hier ruim 25 graden, ik weet het niet precies, maar weeronline zat er dus beter bij dan Weather.com...Nu dus een verhaal over de afgelopen 3 dagen. Tot zover heb ik nog geen bedrag gezien, dus misschien is het zelfs gratis...
Wel, zaterdagochtend was het natuurlijk weer ouderwets vroeg. Maarten heeft me heelhuids afgeleverd bij Schiphol. De lijn voor de bagage inlevering was er niet en toen hij eindelijk zover was, was hij net zo groot als de line voor de checkup. Ik bedoel de rij trouwens, als ik veel engels praat weet ik sommige woorden niet meer in het Nederlands. Goed gevlogen naar Madrid, geen enkel drankje aangeboden, dat was wel slecht. In Madrid geluncht en daarna weer met Iberia naar Lima. Een superlange vlucht zonder een eigen entertainment scherm, dus ik had geen idee waar we waren. Nou ja, ik zag de hele tijd oceaan dus ik wist het wel ongeveer. Maar 12 uur vliegen is toch wel echt heel lang hoor. 1 film gekeken op een scherm ver weg maar ik kon het niet heel goed zien want ik heb mijn bril niet bij me. Wel had ik het idee dat het een behoorlijk slechte film was, the Beaver. Eten en drinken was behoorlijk, maar er zat soms wel 5 uur tussen. Dus veel geslapen en verder niet veel gedaan. beetje gekletst met een Peruaanse vrouw naast me die bijna geen Engels kon ook al gaf ze geschiedenis aan de universiteit. Mijn Spaans is nog steeds ook niet goed trouwens.
In Peru ging de landing prima. De douane gin ook snel. Ik had gelukkig Marian mijn kamergenote al gevonden want ik was vergeten het custom formulier in te vullen dus toen mocht ik op haar formulier mijn bagage toch meenemen. Uiteraard wel door de scan enzo. Onze reisbegeleidster Daniela stond klaar met een bordje en de groep was snel bij elkaar. Na 1 dag ken ik alle namen, goed he. Natuurlijk meteen soles gepind, maar ik had de koers van bolivia in mijn hoofd dus de eerste dag dat ik heel goedkoop geleefd had. Nu ik weet wat de goede koers is, is het nog niet duur hoor. Uiteindelijk lagen we om kwart over 9 plaatselijke tijd in bed en meteen geslapen. Wel gehorig want er was een open raam naar het trappenhuis en niet iedereen lag zo vroeg in bed als onze groep.
Volgende ochtend om 5 uur opstaan...je zou zeggen belachelijk, maar door de jetlag was het eigenlijk wel aangenaam. Ik had toch 8 uur in bed gelegen en was ook wel wakker. Eerst maar eens naar de supermarkt en daarna 4 uur saai rijden naar de Ballestos eilanden. Het was nogal grijs weer en de woestijn was een beetje saai. Maar vlak voor we aankwamen klaarde het op en werd het heerlijk. Beetje te zonnig, maar ik probeer schaduw aan te houden. De boottocht over de oceaan was heerlijk. We gingen lekker hard en bonsten goed op de golven. Wel de camera goed bedekt houden voor de spetters. En een vest voor de harde wind en de muts hiervan om mijn pet niet te laten afwaaien...je moet er behoorlijk over nadenken he. Terwijl we nog aan het varen waren kwam er langszij een zeerob bovenwater en het leek net of hij hallo kwam zeggen met 1 poot. Dat was eigenlijk het leukste omdat het zo spontaan was. De eilanden zelf waren prachtig, met veel gaten in de rotsen en dan blauwe zee...echt super. Verder vooral veel vogels, een pinguin en een aantal zeerobben gezien. Helaas kwam ik er vandaag achter dat mijn camera nog op handmatig scherpstellen stond, dus ik weet niet of het allemaal gelukt is. Maar er zitten vast goede plaatsjes bij. Er waren ook nog mensen aan het werk om de guano, dit is vogelpoep, bij elkaar te schrapen. Dat was geluk want dat mag maar 1 x in de 3 jaar of zo. Toen viel opeens de boot stil...de motor was afgeslagen en het lukte niet om hem weer meteen aan de praat te houden. Iedereen natuurlijk wat zenuwachtig, want dan dobber je in de grote oceaan rond. Maar gelukkig was het na 5 minuten opgelost en konden we verder. Terug weer super hard, het mocht van mij nog langer duren hoor!
Daarna zijn we naar een oase post geweest tussen zand duinen. Natuurlijk gingen ook een aantal mensen die zandduin op maar ik vond het wel best. Ik wist nog hoeveel moeite dat in Namibie had gekost en een terrasje met een biertje in de schaduw was meer aan mij besteed. En ik had hoofdpijn dus ook beter om me niet te veel in te spannen.
De weg naar het hotel was ook lachen. Bij een rotonde was een weg afgesloten, dus we gingen een andere afslag. Kwamen we dus in een slechte wijk waar iedereen ons aankeek. Wij weer keren en weer terug naar de rotonde...was de weg weer open...er bleek een voetbalwedstrijd te zijn en het stadion lag aan deze weg. Ook zagen we een jongeman jongleren voor het rode stoplicht. Rare plek om entertainment te verzorgen.
Het hotel was fantastisch. Marian en ik kregen 2 sleutels met een A en een B erop. Bleken we 1 voordeur en 1 badkamer te hebben en 1 hal, maar allebei een aparte slaapkamer. Ik had 3 bedden tot mijn beschikking!! We hebben in het stadje gegeten, eerst felgroene asperge soep, heerlijk en daarna spaghetti pesto, maar daar kon ik niet veel van op. Wel erg gezellig om met de groep te relaxen aan een tafel want in de bus komt het er niet zo van. We hebben ruimte genoeg in de bus en ik zit dus heerlijk alleen, maar dat betekent ook dat je niet zo veel te praten hebt. Maar de bus was voor 2 dagen, afwachten wat we daarna weer krijgen.
Heerlijk geslapen. Vanochtend om half 7 wakker en in het hotel ontbeten maar dat waren maar 2 broodjes en oploskoffie. De sappen zijn hier trouwens heerlijk, al verse sinaasappel en ananas sap gehad. Zometeen hier papajasap drinken...Na een supermooie rit door de woestijn bergen kwamen aan bij Nazca. Eerst moesten we inchecken en nog extra betalen, dat moet hier bij alles, een soort belasting. Ik snap niet waarom ze dat niet meteen doorberekenen. Daarna mocht ik in de 1e vlucht van onze groep met nog 4 anderen. Eerst nog drie kwartier in de gate'ruimte gewacht, beetje onzinnig en toen gevlogen. Het was bijzonder enerverend. Het landschap was super, de nazca lijnen soms niet zo goed te zien omdat er heel veel lijnen waren en ook weinig contrast. En bovenal was het een geslinger van je welste, dus een beetje misselijk. We hadden al niets meer gegeten sinds het ontbijt om te voorkomen dat ging spugen, dat is ook niet gebeurd, maar ik was wel blij dat de laatste 5 minuten rechtuit was. 2 van mijn reisgenoten zijn echt ziek geworden van de misselijkheid maar ze hebben niet overgegeven. Het was echt super om te vliegen in zo´n toestelletje.
Nu zit ik in een hotel in een hacienda, dat is een soort ommuurde gelegenheid. Met dus gratis internet en een zwembad. Ik ga nu dus stoppen want ik kan hier wel even lekker relaxen. Ik wilde ook nog een was draaien maar er zit geen stop bij de wasbak, dus ik weet niet zo goed hoe het moet. Misschien dat ik zo nog even de prullenbak ervoor gebruik. Het is hier zo warm in de zon dat het vast snel droog is. Wel al vroeg donker dus voor die tijd moet ik het zwembad nog even ingedoken zijn...
Nou, morgen gaan we naar een kerkhof met botten en morgenavond gaan we met de nachtbus. Dat schijnt best comfortabel te zijn, want de stoelen kunnen in 180 graden. We zullen zien. Voorlopig kijk ik mijn ogen uit met het landschap, leer ik de groep wat beter kennen en vermaak ik me nog prima.
Groetjes!
-
19 September 2011 - 21:25
Pa:
Hè hè, met je kleren aan zwemmen, dan doe je meteen de was, toch? Op Google Earth in combinatie met Wikipedia kan ik die Nazca lijnen prima zien. Fraai hoor! -
20 September 2011 - 02:40
Carola:
zozo dat is al snel een verhaaltje! moet je nu trouwens al wassen, heb je iets niet goed gedaan met inpakken. Ik heb zaterdag voor het eerst en voor het laatst gewassen. Was precies halverwege mijn reis, had ik precies zo uitgemikt. Ik haat wassen als ik op vakantie ben!
Geniet van de rest, tot nu toe klinkt het goed.
groetjes Caro
n.b. vandaag antelope canyon gedaan, zooooooo mooi! (met zonnestralen er ook nog bij :) )
-
20 September 2011 - 05:52
Wouter:
Een kerkhof met botten. Is dat niet iets van een pleonasme of tautologie ofzo? -
20 September 2011 - 19:19
Maarten:
Je zult het niet geloven Hil, maar ik heb het hele verhaal gelezen! Voor 't eerst in al je vakanties....
Klinkt allemaal fraai, maar 't is me niet duidelijk geworden hoe groot die groep nu eigenlijk is (of lees ik slecht?).
Hoe dan ook: veel plezier verder!
Groet,
chauffeur. -
20 September 2011 - 21:05
Hilde:
het is hier vandaag ook 30 graden of meer hoor...handwasje was alleen om mijn afritsbroek niet meteen vies te houden en zodat hij straks weer aan kan...ik heb kleren bij me voor anderhalve week of zo, dus dat komt ook wel goed zonder handwas. Maar bij dit weer is het toch zo droog!
Nu op naar het terras bij het zwembad met een vers geperste ananassap om nog even te genieten van onze hacienda. Groep is 16 personen, dat stond al in een eerder verslag maar dat heb je vast niet gelezen. Maar ik ben trots op je!!! -
22 September 2011 - 09:13
Lisa En Minou:
Het is hartstikke leuk om te logeren in Haaksbergen. Maar het zou nog veel leuker zijn als jij hier ook zou zijn. Nu mag ik (Lisa) wel in jouw bed slapen. Lekker hoor! Doe je wel voorzichtig op die grote hoogte.. blijven ademen hoor! Doei,
Lisa en Minou -
23 September 2011 - 15:32
Lisa En Minou:
Ha Hilde, oma stuurt wel steeds smsjes, maar omdat wij nog geen mobiel hebben, doen wij het maar zo. Weet je....wij zijn vandaag naar de kinderboerderij geweest, wel leuk hoor, maar het leukste was toch de glijbaan en daarna hebben we nog een hele tijd in de zandbak gespeeld. Bij opa en oma ligt heel veel zand in huis. Vanmiddag gingen we naar de kermis en toen hebben we een ijsje gehad en gisteren hebben we wel 2 pannenkoeken opgegeten. Opa had ze gebakken. Lekker joh! Dat heb jij toch maar gemist. En in Peru kunnen ze dat vast niet maken. Vanavond gaan we patat met boontjes en appelmoes eten. Wat worden wij verwend hè. Kom je gauw terug naar Zwolle? Wij missen je wel hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
