Hoog, hoger, hoogst

Zo daar ben ik dan weer met een verhaaltje. De afgelopen dagen waren zo vol gepland dat het er niet van is gekomen. Nu heb ik een middagje vrij en het hotel heeft internet, volgens mij alweer gratis, dus dan maken we er maar even gebruik van. Eerst maar eens de status van dit moment qua gezondheid. Nadat we de hoogte zijn ingegaan heb ik 1 dag buikkramp gehad, 1 dag koorts en vandaag beetje koorts en 1 x diarree. Al met al een redelijke stand, want anderen geven over, hebben knallende koppijn en zij misselijk. Een medereiziger heeft zelfs vandaag aan de zuurstof gelegen vanwege niet te houden migraine. Ongelooflijk wat de hoogte met je doet zeg. En dat ondanks dat ik toch vanaf dag 1 in de hoogte ruim 3,5 liter per dag drink. Ik moet dan ook soms voor 12 uur al 6x naar de wc, dat is dan weer een beetje jammer. Gelukkig hadden we de afgelopen dagen een bus met wc, daar was iedereen erg blij mee. Nu ben ik dus behoorlijk brakjes. Ik denk meer gewoon een infectie dan de hoogte bij mij, ik slik ook acetazolamide. Maar buiten adem ben ik wel zeer snel. Zo ligt mijn hotelkamer deze keer op 3 hoog en ik ben compleet kapot als ik boven ben. Mijn eetlust is ook veel minder, ik doe ´s ochtends een half uur over 1 broodje met jam en neem de andere dan maar mee. Gelukkig schijnt het na 3 dagen te wennen, dus dan zou het beter moeten gaan. Net bij de supermarkt yoghurtjes en bananen gekocht, dat moet ik dan maar als lunch naar binnen werken.
De groep is erg leuk. Er zitten gezellige mensen in en iedereen kijkt wel redelijk naar elkaar om. Dat moet ook wel, want iedereen heeft wel iets qua klachten. Met mijn kamergenote Marian kan ik het ook goed vinden. Meestal doen we hetzelfde en af en toe, zoals vandaag, iets anders. Dat is dan ook wel weer lekker.
Nu maar even een verslag van de dagen vanaf de vorige keer, want behalve al deze gezondheidsklachten geniet iedereen enorm!
We waren gebleven bij Nazca. We hebben daar nog een kerkhof bezocht dat erg fotogeniek zou zijn, maar de foto zoals in de reisgids kon je al 10 jaar niet maken, omdat het nu een aangelegd kerkhof is. Veel mummies en botten gezien. Het was wel interessant maar niet wat ik me ervan had voorgesteld. Bovendien was het nogal heet en zonnig, dus ma´s bloesje doet wonderen. Daarna zijn we nog naar wat keramiek en naar een goudmijn gaan kijken, maar dat was kort en niet heel interessant. Wel een puppie van 8 dagen oud gezien, dat was uiteraard schattig.
Vervolgens hebben Marian en ik in Nazca gelunchd en kaarten gekocht. Ik dacht eerst dat de kaarten heel duur waren, maar dat bleken de postzegels! Een vermogen om enige van jullie een groet te brengen dus, maar vooruit...
´s Avonds gingen we met de nachtbus. Die was op zich wel comfortabel, hij maakt weinig lawaai en schudt bijna niet, maar de stoelen waren iets te klein waardoor je met je voeten op het voetensteuntje stond ipv dat ze rust kregen. Bovendien waren ze vrij smal. Weinig geslapen dus, ondanks de temazepam 10. In het vliegtuig terug dus maar de 20 proberen...
Toen ik weer eens wakker werd kwam de zon prachtig op met wat vulkanen met sneeuwtoppen op de achtergrond. Geweldig natuurlijk! We waren nu dus echt op hoogte, 2800m, Arequipa. Dit is een vrij grote stad, 860000 inwoners, maar dat zie je er niet aan af. Het doet heerlijk relaxed aan. Onderweg naar het centrum zagen we bijna een jongetje aangereden worden en uiteraard volgde een temperamentvol gesprek tussen ouders en chauffeur. Eerst zijn we maar eens het Santa Catalina klooster gaan bekijken. Dat is enorm groot, met roodbruine en blauwe muren, die nog afgaven, bloesje is nu dus wat verkleurd. En heeft veel steegjes en kamertjes en sluipdoor routes. Hartstikke leuk natuurlijk. Daarna gingen we met een groot deel lunchen en dat doen we hier nogal uitgebreid. Deze keer had Daniella, de reisbegeleidster, voor een soort proeverij gezorgd en dus heb ik lekker aan een poot en ribbenkast van een cavia geknabbeld. Mals maar niet bijzonder smaakvol. Zeker niet als hij met hoofd, nagels en ogen wordt opgediend...Vervolgens ben ik met Faiz naar de mummie La Juanita wezen kijken. Wij wilden graag een half uur rondleiding maar dat kon niet. Een gids was verplicht en dat duurde minstens een uur. Maar verrassend genoeg was het erg interessant en waren de restanten en kledingstukken van de diepgevroren mummie nog in zeer goede staat. ´s Avonds gingen we nog even uit eten maar omdat die cavia lunch nogal zwaar op de maag lag, was het enigszins overdreven. Ik had soep besteld en 1 sandwich met kaas, maar van de sandwich heb ik maar 2 happen gehad. De buikpijn was begonnen...Na een lange dag dus om 21 uur naar bed, dat gebeurt hier wel vaker, want we zijn allemaal behoorlijk uitgeput.
De volgende dag werd ik wakker met een bloedneus. Ondanks mijn medische kit en de verwachting van een bloedneus had ik geen watjes mee, dus ik moest een half uur van alles met 1 hand doen. Tas inpakken en douchen wordt niet heel handig, maar uiteindelijk gelukt. We konden vertrekken voor een 2 daagse tour naar een canyon. Met een superluxe bus inclusief wc werd het wel een zware rit. Op het begin viel het mee en we kregen coca thee, veel suiker en veel water. Langs erg mooie punten zijn we gereden, onderweg hebben we vicuna´s en lama´s gezien. Het hoogste punt was 4910 meter en dat voel je echt wel hoor.Na de afdaling kwamen we in een schattig hotelletje met een super uitzicht en een lama in de tuin. Ik was behoorlijk slaperig door de hoogte dus ik ben niet mee gaan wandelen maar heb een siesta gehouden en vervolgens ben ik meegegaan naar de thermale baden. Heerlijk om een uur lang te weken bij 35 graden. Daar knapt een mens wel van op. Het avondeten hebben we genuttigd in een restaurant met muziek en dans en ik heb heerlijk mijn bordje leeggegeten, want ik had 2 voorgerechten besteld.
Terug in het hotel weer meteen naar bed want de volgende dag was het om 5 uur opstaan om naar de condors te kijken. Daarvoor moesten we nog wel ene uur over een hobbelweg rijden. De vallei naar de canyon was mooi in het ochtendlicht, maar helaas lag de weg niet vlak langs de canyon. Dat doen ze in frankrijk toch beter. Eenmaal bij de condor´s aangekomen waren we net op tijd. Terwijl ik me op een rotspunt neerzet vliegt de eerste condor rakelings over mijn hoofd. Machtig mooi!! Prachtig om te zien hoe ze opstijgen door de thermiek. Ik heb nog een mooi filmpje gemaakt waarbij het lijkt alsof ik aangevallen wordt door een condor...Zo hebben we lekker een uurtje in de zon zitten kijken, met nog honderden anderen hoor, want het is natuurlijk wel vol met toeristen. Daarna volgde een lange rit naar Puna. Inmiddels kreeg ik het stervens koud en dat is die dag niet meer opgehouden. Weer over het hoogste punt, dus iedereen weer ziek en ik heb 7 paracetamols geslikt. Voor een uitzichtpunt met flamingo´s in de verte heb ik me niet meer kunnen interesseren, die had ik in Kenia veel dichterbij gezien. Om 6 uur waren we eindelijk bij het hotel en zowel Marian als ik waren kapot. Gelukkig was er een mannetje van het hotel die mijn koffer naar de 3e verdieping wilde slepen, want dat had ik niet gered. Omdat een pizza bezorgservice niet lukte zijn we toch maar even zelfstandig op pad gegaan om patates frites to go te bestellen. Begint het zelfs wat te regenen! Die hebben we gedeeltelijk in het hotel opgegeten. Inmiddels had ik het zo koud dat ik onder de hete douche ben gaan staan en er pas onderuit ben gekomen toen ik was opgehouden met rillen. Snel pyama aan en om 8 uur lag ik onder 4 dekens in mijn bed. Tot 12 uur lekker geslapen maar vervolgens vreselijk slecht omdat mijn neus dichtzat en ik dus door mijn mond moest ademen. De luchtvochtigheid is hier nogal laag, zo´n 35 procent en ik bleef dus een superdroge mond houden. Ik heb elke 5 minuten een slok genomen totdat ik dan maar op een pepermuntje ben gaan sabbelen en weer in slaap viel.
Vandaag kon je meegaan op een dagexcursie of een ochtendexcursie en vanwege de fysieke gesteldheid heb ik maar voor het laatste gekozen. Maar goed ook want bij terugkomst moest ik toch wel weer bijkomen. We hebben de drijvende eilande bezocht. Die bestaan uit riet en 1 eiland zit met 10 ankers vast. Alles op het eiland bestaat ook uit riet. Leuk om te zien en de bevolking was natuurlijk kleurrijk. Uiteindelijk was het uiteraard de bedoeling om iets te kopen, maar ik krijg mijn tas steeds maar net dicht, dus dat gaat hem nu niet worden. Wel leuke foto´s gemaakt van de bevolking.
Nu dus een middagje vrij. Eerst mijn onderbroeken gewassen, vervolgens naar de supermarkt en fruitmarkt geweest en nu dus een verhaaltje typen. Dan ga ik maar even uitrusten en lunchen en misschien dat ik dan nog even door de stad loop. Alles gaat hier bijzonder langzaam vanwege luchtgebrek, dus ik kan nog niet zoveel plannen.
Morgen gaan we naar Bolivia. Ben erg benieuwd want Peru is tot nu toe prima hotels met warm water en goede restaurants, al eet ik dan niet zoveel. Bolivia gaat hierin vast niet mee, maar dan maar even een weekje bikkelen.
Nou een nogal lang verhaal, maar wat maakt het uit!