weer thuis

We zijn weer thuis! Venetie lijkt alweer superlang geleden. Wat een paar dagen in de bergen niet kan doen...

Vanuit ons leuke hotel in Mestre vertrokken we met wat moeite, want er zijn daar nogal veel 1-richtingsverkeer straatjes en onze navigatie doet het wel, maar vooral als je zelf de weg ook al weet. Als je de weg kwijt bent, is zij hem meestal ook kwijt, of ze denkt dat we op dat moment in zee rijden...maar uiteindelijk lukte het en Frank heeft prima over de in mijn ogen enge Italiaanse wegen gereden naar Seis.

Omdat we een beetje aan de vroege kant waren gingen we meteen nog even langs de passo Pordoi om met een gondel naar de Piz Boe te gaan op 3000 meter. Onderweg zijn we heel vaak ingehaald door motoren en zelf hebben we de nodige wielrenners ingehaald, wat afzien voor die lui. Eenmaal boven was het winderig en erg koud (denk een graad of 3) dus we liepen maar een klein stukje, waaronder een stukje van 25 meter harde ijssneeuw. Ik kreeg het voor elkaar om hierop 3x onderuit te glijden (bergschoenen aan) en uiteindelijk heb ik meer dan de helft op mijn billen afgelegd. Wel mooi uitzicht!

In Seis werd onze hotelkamer gratis geupgrade naar een appartement met veel ruimte en bubbelbad (meer iets voor de winter trouwens). De volgende dag gingen we wandelen bij de Hirzlweg in de Rosengarten, althans dat was het plan. Met een stoeltjeslift naar boven ging nog wel maar op 2400 meter lag gedeeltelijk sneeuw en daar had ik dus niet zo'n goede ervaring mee de vorige dag. Terwijl menig wandelaar met van die burgerlijke stokken relatief gemakkelijk over de sneeuw liep, schuifelde ik voetje voor voetje over de sneeuwhelling waar het pad maar 2 voeten breed was, de sneeuw glad door het aantrappen en de helling steil was. Een terugkomende wandelaar meldde nog even dat het verderop 'knapper' werd en mijn Duits is niet zo goed, maar het leek me hetzelfde als 'slimmer' en dat is niet goed. Dus na de derde helling hielden wij er mee op en besloten we dan maar de wandeling naar beneden te doen, ondanks dat het zonde van het geld voor het retourtje stoeltjeslift was...het liep veel relaxter en dus was het een goede keuze, maar toch jammer.

S avonds voor de 2e keer bij hetzelfde restaurant gegeten en weer super lekker (mexicaans deze keer) en weer veel te veel. De volgende dag dus maar weer wandelen, deze keer de Seiser alm. Vanuit het hotel konden we naar de gondel lopen en daarna nog een stoeltjeslift naar 2000 meter. Iets warmer, veel betere paden en dus was het wat overdreven dat we bij de gondel allebei zo'n klimstok hadden gekocht. Eerst zijn we naar een afsprongpunt voor parapenters gegaan, altijd leuk om te kijken! Na een uurtje rusten en een vroeg biertje hebben we vervolgens nog een wandeling verder over de weides gemaakt. Het was prachtig: lekker rustig, heerlijk weer (uiteraard verbrand) en overal bloemetjes en mooie uitzichten! We hebben enorm genoten van deze dag!

Maandag zijn we in de auto gestapt om naar Hofgut Imsbach bij Saarbrucken te gaan. Frank was daar als kind geweest op familiebezoek en het lag bijna op de route en was een goede overnachtingsplek. Wel door een file het begin van Nederland Chili gemist. Daarna erg lekker gegeten maar omringd door 10 vliegen als je binnen eet is wel wat raar!

Vandaag relaxed in vier uurtjes naar huis gereden. We hebben rond de 4500 km afgelegd door 6 landen, dus het was een leuk tripje! Nu de gps logs kijken en de 1500 foto's pp!