Eigenwijs
Door: Hilde
Blijf op de hoogte en volg Hilde
11 Oktober 2010 | Tanzania, Dodoma
Hoi allemaal,
na het poepplas verhaal van vorige keer, nu een schoner verhaal. Sinds die diarree-avond geen ontlasting meer gehad, dus ik hoop dat er binnenkort wel wat komt, want anders moet ik mijn bisacodyl aanspreken...verder gaat het weer prima. De rest van de groep heeft ook in ernst wisselende diarree, dus ik ben heus de enige niet.
Ik heb nu mijn aantekeningenschrift niet bij me, dus het wordt waarschijnlijk een warrig verhaal. Daarnaast ben ik al 10 minuten bezig geweest om in te loggen, dus de tijd is niet meer zo veel. Wel kost een half uurtje hier omgerekend zo'n 60 cent...
Vanaf de vorige camping zijn we naar Moshi gereden. Eerst hebben we nog slangen en roofvogels bekeken in een soort van dierentuin. Niet echt spectaculair, maar toen Henri een alligator wilde aaien, toen sprongen ze met zijn drieeen op zijn vinger af. Gelukkig had hij een snelle reactietijd!
De Moshi-camping was prima. Lekker tussen bomen, barretje en een superdouche. Niet echt warm, maar een straal die aan thuis doet denken. Voor je idee dus helemaal schoongespoeld, maar nu zit ik alweer onder het stof. Op zondag heb ik met nog wat anderen een kerk in Moshi bezocht. Het was een gospel kerk, maar na het eerste kwartier werd er niet meer gezongen. Wel begon er nog iemand warrige taal uit te slaan. Er kwam een Liberiaanse dominee preken en die werd dan na elke 5 woorden vertaald in het swahili. Vreselijk moeilijk om te volgen...en het duurde ook erg lang. Daarna mochten we als gasten naar voren, samen met de andere gasten en konden we ons even voorstellen. Als gift hebben we de nederlandse vlag achtergelaten (wel een voetbalvlag), maar ze waren er blij mee en van ons clubje vooraan werden van dichtbij foto's genomen...weten wij ook eens hoe dat voelt. Vanaf de kerk terug naar de camping gingen we met plaatselijk vervoer. Dat wil zeggen dat we ons met zijn zevenen in een busje hebben gepropt, zodanig dat je met je hoofd onder iemand anders zijn oksel kwam of je hoofd zat klem tussen een schouder en het dak. Foto's hiervan zijn bijzonder ruimtelijk...7 km verder mochten we er weer uit, nadat we 20 cent pp hadden betaald!
Terug op de camping heb ik een tijdschriftje gelezen en een biertje gedronken. Niet echt veel dus. Tegen etenstijd kwamen de kilimanjaro klimmers terug: die hadden 22 km gelopen naar het eerste basisstation en weer terug. Dit kost dan 100 dollar en ze liepen de hele tijd in de mist. Wij konden nog de kilimanjaro zien liggen toen we naar de kerk gaan, maar zij hadden dus niets ervan gezien. Blij toe dat ik niet was gegaan, want het was wel afzien geweest!
Gisteravond kwam de reisleider met het voorstel om dus vanochtend dan maar laat te vertrekken (half 10 brunch) en dan ipv boven op een berg beneden een camping te zoeken. Dit scheelt ook de laatste reisdag 1,5 uur en dus zouden we dan morgen niet om 5 uur hoeven opstaan. Dat betekende dus een luierdag en dat zag het gros wel zitten, behalve 1...dat was ik natuurlijk! Ik had de hele middag al niets gedaan en vond juist de bergen nog wel leuk. Dus toen ging het relax-avontuur niet door, want toen ik eenmaal gezegd had dat ik het er niet mee eens was, vonden meer mensen het een goed idee om toch de 1,5 uur over een steil weggetje naar boven af te leggen. Natuurlijk achter mijn rug nog wel wat gemor er over gehoord, maar ja, het programma is gewoon zo, dus ik doe ze niets onrechtmatigs aan. Bovendien zitten we zo in zanzibar genoeg tijd niets te doen, volgens mij...
Vanochtend dus lekker op tijd opstaan (6.15 uur) en gewoon in de truck omhoog over een steil weggetje. Prachtige uitzichten gezien en mooie omgeving. De meesten vonden het prachtig. De camping is ook prima, we hebben zelfs een bar waar het koel is. En hier op 2000 meter is het nog steeds heel warm, dus nadat we rond 2 uur gegeten hadden, kon iedereen alsnog niets gaan doen. Ik ben natuurlijk met wat mensen het stadje lusotho (niet te verwarren met lesotho) ingelopen, maar de atm (geldautomaat) doet het niet, dus eigenlijk was het voor niets. Maar nu ik internet gevonden heb, is het toch best leuk!
De groepsfoto is al gemaakt. Wat ons nu nog rest is vanavond een fooi te geven aan de chauffeur en kok, want die gaan niet mee naar zanzibar (ander vervoer en uit eten). Daar gaan nog de nodige discussies over want 1 dollar per persoon per dag is veel te veel voor mensen die met zijn tweeen 2x modaal verdienen en zo'n reis kunnen maken...gelukkig zijn we bijna in zanzibar, dan kan iedereen lekker zelf uitmaken hoeveel geld hij waaraan uitgeeft. Ik weet nog niet zo goed wat er in zanzibar te doen is, maar misschien is snorkelen wel eens wat of een spicey-tour, want zanzibar is beroemd om zijn kruiden. We zullen het zien, in ieder geval nog warm genoeg en om 3 uur de moskee die je wakker maakt voor het ochtendgebed...
Ik spreek jullie daar vast nog wel een keertje!
Groetjes!
na het poepplas verhaal van vorige keer, nu een schoner verhaal. Sinds die diarree-avond geen ontlasting meer gehad, dus ik hoop dat er binnenkort wel wat komt, want anders moet ik mijn bisacodyl aanspreken...verder gaat het weer prima. De rest van de groep heeft ook in ernst wisselende diarree, dus ik ben heus de enige niet.
Ik heb nu mijn aantekeningenschrift niet bij me, dus het wordt waarschijnlijk een warrig verhaal. Daarnaast ben ik al 10 minuten bezig geweest om in te loggen, dus de tijd is niet meer zo veel. Wel kost een half uurtje hier omgerekend zo'n 60 cent...
Vanaf de vorige camping zijn we naar Moshi gereden. Eerst hebben we nog slangen en roofvogels bekeken in een soort van dierentuin. Niet echt spectaculair, maar toen Henri een alligator wilde aaien, toen sprongen ze met zijn drieeen op zijn vinger af. Gelukkig had hij een snelle reactietijd!
De Moshi-camping was prima. Lekker tussen bomen, barretje en een superdouche. Niet echt warm, maar een straal die aan thuis doet denken. Voor je idee dus helemaal schoongespoeld, maar nu zit ik alweer onder het stof. Op zondag heb ik met nog wat anderen een kerk in Moshi bezocht. Het was een gospel kerk, maar na het eerste kwartier werd er niet meer gezongen. Wel begon er nog iemand warrige taal uit te slaan. Er kwam een Liberiaanse dominee preken en die werd dan na elke 5 woorden vertaald in het swahili. Vreselijk moeilijk om te volgen...en het duurde ook erg lang. Daarna mochten we als gasten naar voren, samen met de andere gasten en konden we ons even voorstellen. Als gift hebben we de nederlandse vlag achtergelaten (wel een voetbalvlag), maar ze waren er blij mee en van ons clubje vooraan werden van dichtbij foto's genomen...weten wij ook eens hoe dat voelt. Vanaf de kerk terug naar de camping gingen we met plaatselijk vervoer. Dat wil zeggen dat we ons met zijn zevenen in een busje hebben gepropt, zodanig dat je met je hoofd onder iemand anders zijn oksel kwam of je hoofd zat klem tussen een schouder en het dak. Foto's hiervan zijn bijzonder ruimtelijk...7 km verder mochten we er weer uit, nadat we 20 cent pp hadden betaald!
Terug op de camping heb ik een tijdschriftje gelezen en een biertje gedronken. Niet echt veel dus. Tegen etenstijd kwamen de kilimanjaro klimmers terug: die hadden 22 km gelopen naar het eerste basisstation en weer terug. Dit kost dan 100 dollar en ze liepen de hele tijd in de mist. Wij konden nog de kilimanjaro zien liggen toen we naar de kerk gaan, maar zij hadden dus niets ervan gezien. Blij toe dat ik niet was gegaan, want het was wel afzien geweest!
Gisteravond kwam de reisleider met het voorstel om dus vanochtend dan maar laat te vertrekken (half 10 brunch) en dan ipv boven op een berg beneden een camping te zoeken. Dit scheelt ook de laatste reisdag 1,5 uur en dus zouden we dan morgen niet om 5 uur hoeven opstaan. Dat betekende dus een luierdag en dat zag het gros wel zitten, behalve 1...dat was ik natuurlijk! Ik had de hele middag al niets gedaan en vond juist de bergen nog wel leuk. Dus toen ging het relax-avontuur niet door, want toen ik eenmaal gezegd had dat ik het er niet mee eens was, vonden meer mensen het een goed idee om toch de 1,5 uur over een steil weggetje naar boven af te leggen. Natuurlijk achter mijn rug nog wel wat gemor er over gehoord, maar ja, het programma is gewoon zo, dus ik doe ze niets onrechtmatigs aan. Bovendien zitten we zo in zanzibar genoeg tijd niets te doen, volgens mij...
Vanochtend dus lekker op tijd opstaan (6.15 uur) en gewoon in de truck omhoog over een steil weggetje. Prachtige uitzichten gezien en mooie omgeving. De meesten vonden het prachtig. De camping is ook prima, we hebben zelfs een bar waar het koel is. En hier op 2000 meter is het nog steeds heel warm, dus nadat we rond 2 uur gegeten hadden, kon iedereen alsnog niets gaan doen. Ik ben natuurlijk met wat mensen het stadje lusotho (niet te verwarren met lesotho) ingelopen, maar de atm (geldautomaat) doet het niet, dus eigenlijk was het voor niets. Maar nu ik internet gevonden heb, is het toch best leuk!
De groepsfoto is al gemaakt. Wat ons nu nog rest is vanavond een fooi te geven aan de chauffeur en kok, want die gaan niet mee naar zanzibar (ander vervoer en uit eten). Daar gaan nog de nodige discussies over want 1 dollar per persoon per dag is veel te veel voor mensen die met zijn tweeen 2x modaal verdienen en zo'n reis kunnen maken...gelukkig zijn we bijna in zanzibar, dan kan iedereen lekker zelf uitmaken hoeveel geld hij waaraan uitgeeft. Ik weet nog niet zo goed wat er in zanzibar te doen is, maar misschien is snorkelen wel eens wat of een spicey-tour, want zanzibar is beroemd om zijn kruiden. We zullen het zien, in ieder geval nog warm genoeg en om 3 uur de moskee die je wakker maakt voor het ochtendgebed...
Ik spreek jullie daar vast nog wel een keertje!
Groetjes!
-
11 Oktober 2010 - 17:36
Inge:
Ha, de eerste die een reactie plaatst en dat zo vlak voor de sportieve avond van de week. Hopelijk heb ik deze keer niet zo'n spierpijn als vorige week, want dat was vreselijk. DOEI -
11 Oktober 2010 - 19:43
Wies En Inge:
Wij hebben wel gelopen en gefietst!!! -
13 Oktober 2010 - 20:35
Ma:
Wat enig om na mijn terugkeer al die leuke ervaringen van jou te lezen. Ik ben zelf natuurlijk ook nog helemaal in vakantiesfeer en dat is dan dubbel genieten van jouw verhalen.Ik kan me nu al verheugen op jouw fotoboek met verslag. Van onze reis zal Aly een album maken, zodat ook jij kan meegenieten.
Veel plezier verder en tot horens of sms.
-
13 Oktober 2010 - 20:36
Ma:
Wat enig om na mijn terugkeer al die leuke ervaringen van jou te lezen. Ik ben zelf natuurlijk ook nog helemaal in vakantiesfeer en dat is dan dubbel genieten van jouw verhalen.Ik kan me nu al verheugen op jouw fotoboek met verslag. Van onze reis zal Aly een album maken, zodat ook jij kan meegenieten.
Veel plezier verder en tot horens of sms.
-
13 Oktober 2010 - 20:36
Ma:
Wat enig om na mijn terugkeer al die leuke ervaringen van jou te lezen. Ik ben zelf natuurlijk ook nog helemaal in vakantiesfeer en dat is dan dubbel genieten van jouw verhalen.Ik kan me nu al verheugen op jouw fotoboek met verslag. Van onze reis zal Aly een album maken, zodat ook jij kan meegenieten.
Veel plezier verder en tot horens of sms.
-
13 Oktober 2010 - 20:38
Ma:
Eén reactie is natuurlijk genoeg!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
